Als een zenuwcel geen impuls geleid, is de binnenkant van de cel negatief geladen ten opzichte van de buitenkant. Dit veroorzaakt een spanning van -70mV. Dit noemen we de rustpotentieel. Tijdens de rustpotentiaal bevinden zich in het cytoplasma van de zenuwcel hoge concentraties K+ ionen en buiten de cel bevinden zich grote concentratie Na+ ionen Elke cel is bedekt met een membraan. Het potentieel van het membraan ontstaat door de aanwezige ionen binnen en buiten de cel. De functie van het celmembraan is om de cel te beschermen en ook een membraanpotentiaal te behouden, samen met vele andere functies. Het membraan is permeabel voor specifieke ionen, zoals kalium en natrium en behoudt daarom zijn potentieel De rustpotentiaal van een cel is de verzameling van de nernstpotentialen van alle ionen die permeabel zijn over het membraan. Rustmembraanpotentiaal kan alleen veranderen als één van de ionen meer-minder permeabel wordt. Bijvoorbeeld door een prikkel van buitenaf. ==Membraantransporteiwitten== Het membraan van een cel is apolair, dat wil zeggen. Een inactieve zenuwcel laat kalium-, natrium- en chloorionen door. De concentraties van Na + en Cl − zijn ook hier hoog aan de buitenkant van de cel, en de concentraties K + en A − zijn hoog aan de binnenkant.. Om de rustpotentiaal van een zenuwcel uit te leggen, nemen we als beginpunt een membraan met een rustpotentiaal van −75 mV
De rustpotentiaal . Onder 'rust' omstandigheden handhaven alle cellen een potentiaalverschil over hun membraan. Dit potentiaalverschil (kortweg potentiaal) is van groot belang bij een aantal fysiologische processen zoals signaalgeleiding in zenuwcellen, Na +-gekoppeld transport van voedingsstoffen in de dunne darm, spiersamentrekkingen, uitscheiding van insuline door de alvleesklier. Rustpotentiaal verwijst naar de elektrische potentiaal van een neuron of andere exciteerbare cel ten opzichte van zijn omgeving wanneer deze niet wordt gestimuleerd of betrokken is bij de doorgang van een impuls, terwijl de actiepotentiaal verwijst naar de verandering in elektrische potentiaal geassocieerd met de doorgang van een impuls langs de membraan van een spiercel of zenuwcel Repolarisatie is het terugkeren naar de rustpotentiaal, na doortocht van een impuls doorheen de celmembraan van een zenuwcel. Dit gebeurt door het uitstoten van K + -ionen doorheen K-spanningskanalen in de celmembraan Fase 4: de Na/K-pomp speelt in deze fase weer een belangrijke rol. Het actiepotentaal(AP) bestaat in feite uit fase 0, fase 1, fase 2 en fase 3. Fase 4 representeert het transmembraanpotentiaal(TMP). De repolarisatie van de cel wordt weerspiegeld in fase 1, fase 2 en fase 3
Het rustpotentiaal is dat de binnenkant van een axon -70mV is. Het is dus meer negatief aan de binnenkant dan de buitenkant. Dit komt doordat de porie-eiwitten dicht zijn en er zitten transport eiwitten die er voor zorgen dat 3Na+ de cel uit gaat, en er maar 2K+ voor in de plaats komt Nadat een cel een rustpotentiaal heeft vastgesteld dat cel het vermogen om depolarisatie te ondergaan. Depolarisatie tijdens de membraanpotentiaal verschuift snel van negatief naar positief. Voor deze snelle verandering plaatsvindt in het inwendige van de cel moeten verscheidene gebeurtenissen optreden langs de plasmamembraan van de cel Een toename van extracellulaire K +-concentratie zal deze ratio doen verkleinen en zorgen voor een lichte depolarisatie; de rustpotentiaal wordt dus minder elektronegatief. Dit zorgt er dus voor dat er minder stimulus nodig is om een actiepotentiaal te genereren Het elektrische verschil tussen de binnen- en buitenkant van de cel staat bekend als als rustpotentiaal. De rustpotentiaal is afhankelijk van: 1. De concentratiegradiënt voor de verschillende ionen. 2. Welke ion-kanelen geopend zijn in de rustfase
rustpotentiaal - Potentiaalverschil (meestel ca. -60 mV) tussen de extra- en de intracellulaire kant van een membraan van een neuron in rust, dus op een ogenblik dat er geen elektrisch signaal wordt geleid. Het potentiaalverschil ontstaat door een ongelijke verdeling van ionen: hoofdzakelijk natriumionen aan de buitenkant, kaliumionen aan de binnenkant Begrijpen dat dit potentiaalverschil het gevolg is van een evenwichtsverstoring tussen ionen in het inwendige en het uitwendige van de cel. Begrijpen hoe de rustpotentiaal door de zenuwcel actief in stand wordt gehouden. Begrijpen hoe belangrijk de rol van de Na/K-ATPase-pomp is bij het instandhouden van dit verstoorde ionenevenwicht Neutraliteit van de cel Een belangrijke eis om in leven te blijven is dat een cel in rust elektrisch neutraal is. Ze vormen het onderwerp van dit artikel over rustpotentiaal, dat gevolgd zal worden door een artikel over actiepotentiaal. spreken van een potentiaalverschil van -70 mV over het membraan rustpotentiaal is het verschil in spanning over een celmembraan en wordt soms aangeduid als rustplaats spanning. Bepaalde soorten cellen, zoals neuronen en spiercellen, gebruik rustpotentiaal veranderingen in de cel en het lichaam bepalen
Rustpotentiaal van neuronen. Het rustpotentiaal van grote zenuwvezels is -90 millivolts. Het rustpotentiaal van -90 millivolts heeft betrekking op het potentiaal van het celmembraan aan de intracellulaire zijde. De Na +-K +-ATP-ase-pomp speelt een belangrijke rol in het ontstaan van de potentiaal van celmembranen Hartspiercellen zijn in rust geladen. Hierbij is de binnenzijde van de cel negatief geladen t.o.v. de buitenkant (rustpotentiaal). Als de hartspiercellen elektrisch worden gestimuleerd (depolariseren: de binnenkant van de cel wordt nu positief geladen t.o.v. de buitenkant) en er een actiepotentiaal ontstaat dan trekken de cellen samen. De (a)rustmembraanpotentiaal is wegens uiteenlopende concentraties van Na +en K +ionen binnen en buiten de cel. Een zenuwimpuls veroorzaakt Na +de cellen voeren, resulterend in (b)depolarisatie. Op het hoogtepunt actiepotentiaal, K +kanalen geopend en wordt de cel (c)gehyperpolariseerd Er zijn vele mechanismen waardoor een cel een rustpotentiaal kan vaststellen, maar er is een typisch patroon voor het genereren deze rustpotentiaal dat veel cellen volgen. De cel maakt gebruik van ionenkanalen, ionenpompen, en spanningsafhankelijke ionkanalen die een negatieve rustpotentiaal in de cel te genereren leptine, een hormoon afgegeven door vetcellen, zorgt voor een rem op de opname van te veel voedsel, door het verzadigingscentrum in de hersenen te stimuleren. Basisstof 3: Evenwicht in een cel in cellen bestaan er ook enkele evenwichten
De rustpotentiaal van een cel is de verzameling van de nernstpotentialen van alle ionen die permeabel zijn over het membraan. Rustmembraanpotentiaal kan alleen. Een individuele hartcel spant zich aan wanneer er calciumionen naar binnen stromen. Maar deze calciumionen moeten ook weer naar buiten, anders zou de cel aangespannen Deze actiepotentiaal bestaat uit een aantal fasen; Fase 4: ook wel de rustfase. Het membraanpotentiaal: -90 mV; Fase 0: snelle natriumkanalen worden geopend en natrium stroomt de cel in (depolarisatie). Dit zorgt voor de snelle upstroke. Fase 1: kalium stroomt de cel uit (efflux) wat ervoor zorgt dat het membraanpotentiaal zichzelf herstelt.
De rustpotentiaal van een cel is de verzameling van de nernstpotentialen van alle ionen die permeabel zijn over het membraan. 10 relaties: Aconitine , Batrachotoxine , Chloridekanaal , Depolarisatie (biologie) , Hyperpolarisatie (biologie) , Membraanpotentiaal , Natrium-kaliumpomp , Natriumkanaal , Piramidecellen , Tetrodotoxine Dat is een elektrisch spanningsverschil tussen de buiten- en binnenkant van de celmembraan, doordat de binnenkant van de cel negatief geladen is ten opzichte van de buitenkant. Zenuwcellen in rust hebben een membraanpotentiaal van −70 millivolt (mV); dit is de rustpotentiaal, gehandhaafd door de enzymatische kalium/natrium-pomp en doordat de celmembraan selectief geladen deeltjes doorlaat
v2007-1-25 2p 3 : D Eiwitmoleculen kunnen niet door het celmembraan, ze blijven in de cel. Dus C en E zijn niet juist. Tijdens een actiepotentiaal gaan Na +-ionen de cel in en K +-ionen de cel uit.Voor herstel van de rustpotentiaal moeten deze ionen weer terug Celbiologie hoofdstuk 2 4. Actiepotentiaal 1) Van rustpotentiaal naar drempelwaarde Summatie= het bij elkaar optellen van depolarisaties van meerdere axonuiteinden: Temporele summatie = optelling van op elkaar volgende exciterende(=sterker wordend) en inhiberende(=remmende) prikkels die door één synaps aan de membraan van een neuron worden doorgegeven Aan het einde van een axon zit een synaps. Onder invloed van een impuls komen uit een presynaptische cel door exocytose deze stoffen vrij. Een synaps is de ruimte tussen het presynaptische membraan (dus van de axon) en het postsynaptische membraan van een dendriet (een dendriet is eigenlijk het omgekeerde van een axon, deze loopt naar het cellichaam toe in plaats van af) Paragraaf inhoud6.1.1.1(2). Inleiding6.1.1.2(2). Neuronen en neurale geleiding6.1.1.3(2). Synapsen6.1.1.4(2). Haarcellen - omzetting van mechanische en vloeistofbewegingen in zenuwimpulsen6.1.1.5(2). Links6.1.1.6(2). VerwijzingenAuteurRevisie Bij het schrijven van dit hoofdstuk is ondermeer gebruikgemaakt van het dictaat Anatomie en Fysiologie van H. Gallé dat vroeger deel uitmaakte van de.
Je kunt uitleggen hoe een rustpotentiaal tot stand komt. Je kunt de functies van de 3 soorten RNA in een cel uitleggen. Je kunt met behulp van een tabel met DNA- of RNA-codons een stukje DNA of RNA omzetten in een juiste volgorde van aminozuren. Je kunt het translatie proces beschrijven Basisstof 1: Regelkringen en homeostase. het in stand houden van een dynamisch evenwicht wordt homeostase genoemd.. een dynamisch evenwicht is een evenwicht dat steeds verandert, maar ook weer steeds terugkeert naar hetzelfde niveau.; door homeostatische regelkringen schommelen de omstandigheden in het interne milieu van een organisme niet te veel Indien, bijvoorbeeld, een cel een rustpotentiaal heeft van -70 mV en de membraanpotentiaal vervolgens -50 mV wordt, is de cel gedepolariseerd. Depolarisatie wordt vaak veroorzaakt door een influx van kationen, zoals natriumionen via natriumkanalen of calciumionen via calciumkanalen. Anderzijds. Zenuwcellen maken contact met elkaar via de synapsen. In de synaps wordt een elektrische prikkel (membraandepolarisatie) omgezet in een chemisch signaal dat een aanliggend membraandeel van een andere cel kan beïnvloeden. Neurotransmitters, zoals acetylcholine en nor-adrenaline, zijn chemische verbindingen die in een synaps gemaakt worden De binnenkant van een cel is constant in beweging. Motoreiwitten (motor proteins) gebruiken de energie van ATP om organellen binnen in de cel, dan buiten de cel. De rustpotentiaal is ongeveer -90 mV. Om het rustpotentiaal in stand te houden beschikt de cel over 'lek'-kanalen. Deze kanalen late
Rustpotentiaal. Concentratie K +-ionen in de cel is hoger dan buiten. Concentratie Na + - ionen buiten de cel is hoger dan binnen. In de cel relatief veel negatief geladen eiwitmoleculen en weinig Cl-- ionen De oorzaak hiervan is een verschil in de verdeling van ionen in de vloeistoffen binnen en buiten de cel. Rustpotentiaal De rustpotentiaal wordt gehandhaafd door de volgende factoren: o De Na/K-pomp: Pompt Na+ de cel uit en K+ de cel in. Gevolg: in het inwendige van de cel is de kaliumconcentratie veel hoger en de natriumconcentratie veel lager. rustpotentiaal van -70 mV. de depolarisatiefase duurt slechts een onderdeel van een milliseconde; (aangezien dit een actief mechanisme is bestaat er dus een relatie tussen de metabole en elektrische activiteit van de cel). Tijdens de piekfase van de actiepotentiaal is de cel absoluut refractair,.
In de fysiologie is een actiepotentiaal een golf van elektrische ontlading over het membraan van een exciteerbare, (dus prikkelbare) cel zoals een neuron of een spiercel. Om een actiepotentiaal te genereren, zijn er verschillende factoren nodig. Ten eerste moet er een extracellulaire prikkel zijn bijvoorbeeld een neurotransmitter De rustmembraanpotentiaal bedraagt ongeveer -70 mV : bij deze waarde is de electrische gradiënt die over de membraan bestaat groot genoeg om diffusievan de positief geladen natriumionen naar het inwendige van de cel mogelijk te maken, dit om het verlies door actief transport op te vangen. Depolarisatie - repolarisatie Ganglion: een verzameling van zenuwcellen buiten het CNS; Plexus: een extensief netwerk van axonen en, in sommige gevallen, ook zenuwcellen buiten het CNS; Synaps: verbindingspunt tussen een zenuwcel en een andere cel, het is een ruimte tussen twee cellen, de plek waar actiepotentialen in de ene cel, actiepotentialen in de andere cel kunnen. Van Y- zit 5 mM in de cel en 150 mM buiten de cel. Het membaan van de cel is enkel maar permeabel voor X- (met als gevolg dat Y- geen elektrisch gradiënt kan opbouwen). Het gevolg in deze situatie is dat het chemische gradiënt er voor zorgt dat er een aantal ionen van X- naar buiten de cel proberen te komen (membaan is permeabel voor X-, dus. postsynaptisch potentiaal - of PSP. Potentiaalverschil dat optreedt door verstoring van de rustpotentiaal aan de membraan van een neuron nadat een elektrische prikkel via een synaps is ontvangen door een dendriet of door het cel¬lichaam. Meerdere prikkels per cel worden temporeel en ruimtelijk opgeteld tot één globale PSP. Dat is het eerste en meest elementaire niveau van integratie
toedienen van een elektrische prikkel afhankelijk was van de Na+-concentratie buiten de cel: hoe minder Na+, des te langzamer de potentiaal toenam. Het bijzondere van het experiment was dat de negatieve rustpotentiaal, bij voldoen-de Na+ na elektrische stimulatie toenam van -70 mV naar meer dan 0 volt. Men had verwacht dat de spanning over he Samenstelling van het hemoglobine Normaal hemoglobine bestaat uit vier ketens: 2 alfa en 2 beta of 2 delta ketens. Bij een thalassemie is er sprake van een afwijkend aantal ketens of ketens met een afwijkende samenstelling. 32 Geografische distributie van hemoglobinopathieën Afbeelding van HoffbrandAV, PettitJE: Essentialhaematology, ed3, Oxford De cel is de kleinste eenheid waaruit alles wat leeft, dus ook de mens, is opgebouwd. Er zijn verschillende soorten cellen met elk een kenmerkende vorm en functie. Een van die soorten is de zenuwcel ofwel het neuron: een cel die gespecialiseerd is in het ontvangen en doorgeven van signalen
Inhiberende postsynaptische potentiaal: een actieve elektrische verandering van een synaptisch membraan van de postsynaptische cel, die door een inhiberende presynaptische impuls wordt opgewekt. De postsynaptische cel wordt gehyperpolariseerd. Membraan. Vliesachtige structuur die het cytoplasma van iedere dierlijke of plantaardige cel omgeeft doel? handhaaft rustpotentiaal (electrische gradiënt=spanningsverschil over de celwand; als een gespannen veer) rustpotentiaal: via grotere concentratie positief geladen deeltjes buiten de cel (Na+ wil naar binnen vanwege electrische en concentratie gradient = osmose) pomp: 3 natrium-ionen (sodium) naar buiten; 2 kalium-ionen (potassium) naar. De membraanpotentiaal zal dus niet juist zijn bij E K , maar eerder gedepolariseerd vanuit E K met een hoeveelheid van ongeveer 5% van het 140 mV verschil tussen E K en E Na . Het rustpotentieel van de cel zal dus ongeveer -73 mV zijn Wanneer de membraanpotentiaal van een cel gedurende een lange periode blijft zonder significant te veranderen, wordt dit een rustpotentiaal of rustspanning genoemd. Deze term wordt gebruikt voor de membraanpotentiaal van niet-exciteerbare cellen, maar ook voor de membraanpotentiaal van exciteerbare cellen in afwezigheid van excitatie
Het rustpotentiaal van een neuron is ongeveer -70 tot -65 mV. De membraanpotentiaal kan veranderen door het openen en sluiten van ionkanalen In de celmembraan van cellen en dus ook neuronen zitten ionkanalen Stap voor stap wordt uitgelegd hoe de rustpotentiaal ontstaat door een combinatie van ionenconcentraties binnen en buiten de cel, verschillen in membraanpermeabiliteit en de natrium-kaliumpomp. Vervolgens wordt besproken hoe na prikkeling depolarisatie en een actiepotentiaal ontstaan en hoe die wordt voortgeleid
remming van een zenuwcel door een andere zenuwcel. een cel die gespecialiseerd is in het opnemen van specifieke prikkels en opwekken van impulsen onder invloed van de prikkels. De term receptor wordt ook wel gebruikt in de zin van receptoreiwit of receptormolecuul. rustpotentiaal natrium- en kaliumtransport via de celmembraan; door middel van actief transport (enzymatisch) worden Na-ionen buiten de cel gebracht en K-ionen naar binnen met als doel de rustpotentiaal te handhaven of te herstellen (12.4.4) nabijheidspunt: de afstand waarbij het oog een voorwerp nog net scherp op het netvlies kan projecteren (13.5.3
In rust bevinden er zich meer Na+-ionen buiten de cel en meer K+-ionen binnen de cel (rustpotentiaal -70mV). De Na+/K+-pomp zorgt dat deze membraanpotentiaal behouden blijft. Bij de prikkeling van een zenuwcel ontstaat er een impuls en zullen zich eerst Na+-kanaaltjes openen zodat er Na+-ionen in de cel komen (depolarisatie) Cellen van het zenuwstelsel, MS Multiple sclerose(czs) of Guillain-Barré: Cellen van het zenuwstelsel, MS Multiple sclerose(czs) of Guillain-Barré syndroom (pzs) zijn beide auto immuunziektes die de myelinisatie verstoren, Prikkeloverdracht in het zenuwstelsel is een elektrisch proces: met een EEG (elektro-encefalografie) kan men de hersenactiviteit meten door de elektrische activiteit te. In iedere cel zit een kopie van het erfelijkheidsmateriaal van je ouders , in de vorm van chromosomen. Aan het eind van dit proces is het membraan teruggekeerd naar een rustpotentiaal, alleen de binnenkant van het neuron heeft iets meer natrium dan kalium ionen dan daarvoor Een voorbeeld van actief transport is de sodium-potassium pomp (een dragereiwit) dat transport positief geladen natriumionen uit de cel en negatief geladen kaliumionen in de cel. Hierdoor ontstaat een elektrische potentiaal (spanning gradiënt), de rustpotentiaal. Dit is de energie basis voor de interactie van cellen. Overdracht informatie Het serumkaliumgehalte wordt onder normale omstandigheden strikt gereguleerd tussen de 3,5 en 5 mmol/l. Het kalium wordt in de cel opgenomen met behulp van het Na-K-ATPase. De passieve diffusie van kalium de cel uit wekt een rustpotentiaal op, die ongeveer correspondeert met de kaliumgradiënt over de celmembraan
Tijdens rustpotentiaal vindt het balanceren van ladingen echter niet plaats omdat de ionkanalen die in het membraan aanwezig zijn, (het verschil in elektrische potentiaal tussen de buitenkant en binnenkant van een cel) van het neuron (met name het axon) met snelle stijgingen en dalingen Rustpotentiaal hart Tetrodotoxine - Wikipedi . Tetrodotoxine (TTX) is een sterk neurotoxine.De naam is afgeleid van de vissenorde die het vergif bij zich draagt, namelijk de Tetraodontiformes.Over het algemeen bevindt het TTX zich in de kogelvis en de blauwgeringde octopus in verschillende organe Tijdens een proces dat bekend staat als glycolyse, zet een cel glucose, een 6-koolstofmolecuul, om in twee 3-koolstofmoleculen die pyruvaten worden genoemd. Deze twee pyruvaten geven elektronen af die vervolgens worden gecombineerd met een molecuul genaamd NAD + om NADH te vormen en twee moleculen adenosinetrifosfaat (ATP) In een zenuwcel bevindt zich aan het einde van het axon een synaps. Hier vindt chemische overdracht van impulsen plaats via neurotransmitters. Onder invloed van een impuls komen uit een pre-synapstische cel neurotransmitters vrij door exocytose Voortdurend verloopt in miljoenen zenuwen de cyclus van ontladen (depolarisatie) en opladen (repolarisatie); na een signaal openen zich specifieke natrium- en calciumkanaaltjes in de membraan, waardoor deze beide ionen langs hun concentratiegradient de cel ingaan
dit is waarschijnlijk een heel domme vraag,maar ik begrijp hem toch niet. op p18 staat: voor hogere K+ concentraties (extracellulair), volgt de rustpotentiaal de evenwichtspotentiaal voor K+. Bij lagere K+ concentraties extracellulair depolariseert de cel meer en wordt een duidelijk verschi ltss rustpotentiaal en Ek aangetoond Op de rand van het natriumkanaal aan de buitenzijde van de cel bevindt zich een gedeelte dat gevoelig is voor de inwerking van bepaalde biochemisch actieve stoffen en voor veranderingen in de rustpotentiaal, ontstaan doordat de Na +-concentratie verandert; het is een spanningssensor die de poortwachter wordt genoemd In rust is de buitenkant positief, de binnenkant negatief. De rustpotentiaal van het celmembraan is ongeveer -70 mV. Als de depolarisatie een bepaalde drempelwaarde bereikt (bvb. -55 mV), ontstaat een actiepotentiaal: de buitenkant wordt negatief, de binnenkant positief. De potentiaal van het celmembraan wordt dan positief. Antwoord D is juist
Potentiaalverschil tussen binnen en buitenzijde van een celmembraan neemt toe en gaat terug naar de rustpotentiaal 41 Kalium stroomt de cel uit -> kalium efflux De cel heeft een rustpotentiaal van -90 mV. Fase 0; Eerst openen voltage-gated Na+ kanalen omdat er een depolariatiegolf via de gap-junctions de cel bereikt. Het membraanpotentiaal bereikt +20 mV en de Na+ kanalen sluiten. Fase 1; Hierdoor repolariseert de cel omdat K+ de cel verlaat via open K+ kanalen. Dit duurt kort. Fase 2 Samenvatting tentamenstof neurobiologische ontwikkeling and other summaries for Neurobiologische ontwikkeling, Pedagogische Wetenschappen. Dit is een uitgebreide samenvatting van alle tentamenstof die voor het vak neurobiologische ontwikkeling geleerd moet worden De eiwitten van het HLA-systeem werken als presenteerblaadjes waarop kleine stukjes eiwit (peptiden) worden aangeboden aan T-lymfocyten. Deze peptiden zijn afbraakproducten van de eiwitten die in de cel zitten en vormen zo een afspiegeling van de in de cel aanwezige eiwitten. Enzymen Enzymen zijn eiwitten die chemische reacties katalyseren -De satellietcellen: Omgeven en ondersteunen cellichamen in het PZS (~ astrocyten in CZS) Soms hebben ze zenuwen in het PZS knobbeltjes = ganglia = cellichamen van neuronen à in die ganglia bevinden zich de satellietcellen Die in het centraal zenuwstelsel: = allemaal soorten cellen die geen neuronen zijn maar zich toch in het hersenweefsel bevinden
plasmamembraan - lipidebilaag met ingebed in de dikte eiwitten, ionkanalen en receptor moleculen.Het is een mechanische barrière die het cytoplasma scheidt van de pericellulaire ruimte, doch tegelijkertijd de enige verbinding met de buitenwereld.Omdat cytolemma is een van de belangrijkste structuren van de cel en zijn functies laat het bestaan en interactie met andere cellulaire groepen Deze animatie toont het ionengedrag dat de rust- en actiepotentialen in neuronen veroorzaakt. Een neuron is een exciteerbare cel. Deze kan reageren op een voorafgaande stimulatie, een zogenaamde drempelstimulatie, via het genereren van een actiepotentiaal. Wanneer het neuron geen actiepotentiaal produceert, produceert het een rustpotentiaal Klik op de afspeelknop om de animatie te starten Een reflex begint bij een waarneming door een zintuig. De impulsen bereiken via sensorische cellen het ruggenmerg. Met of zonder tussenkomst van een schakelcel worden de impulsen verder geleid naar een motorische cel die een spier of klier beïnvloedt. Er volgt een reactie. Tegelijkertijd worden Pagina 7 Het zenuwstelse Neuronen hebben een positieve rustpotentiaal die in stand wordt gehouden door de Na/K- pomp 3. Neuronen hebben geen rustpotentiaal (0 mv), Als het product van dit gen de ongebreidelde deling van een cel onderdrukt 2. Als het product van dit gen een oncogen uitschakelt 3 De natrium-kaliumpomp of Na + -K + -ATPase is een enzym dat zich in het. celmembraan van dierlijke cellen bevindt en door middel van actief transport. natrium-ionen de cel uit pompt, en kalium-ionen de cel in. Dit kost energie onder de. vorm van ATP, omdat beide ionen tegen hun elektrochemische gradiënt in worden. gepompt